منير يك بيماري پيشرونده است كه توسط سه علامت سرگيجه همراه با تهوع ، كاهش شنوايي مواج و وزوز مشخص مي‌شود. در اوايل شروع بيماري به فرد حملات حاد و شديد سرگيجه، كاهش شنوايي و وزوز دست مي دهد كه از چند ساعت تا چند روز طول مي كشد. در مراحل اوليه كاهش شنوايي به صورت مواج بوده و فقط فركانسهاي پايين را درگير مي كند و در حين حملات حاد سرگيجه ميزان آن افزايش مي‌يابد.نوع كاهش شنوايي ناشي از اين بيماري يكي از انواع بسيار نادر كاهش شنوايي حسي عصبي است كه شنوايي را در فركانسهاي پايين تحت تاثير قرار مي دهد. در مراحل اوليه بيماري پس از هر حمله شنوايي به حالت طبيعي برمي گردد اما با پيشرفت بيماري، پس از هر حمله مقداري از كاهش شنوايي باقي مانده و به مرور زمان به سمت فركانسهاي بالاتر گسترش مي يابد. پس از گذشت چند سال از بيماري، بيمار حملاتي را به صورت زمين خوردن و افتادن تجربه مي كند.اين حملات به صورت سرگيجه شديد ناگهاني است كه بدون اطلاع اتفاق افتاده و باعث زمين خوردن فرد مي‌شود. در آخرين مرحله بيماري، پس از گذشت 10 الي 15 سال ، يك كاهش شنوايي صاف به ميزان 50 دسي بل خواهيم داشت.

كاهش شنوايي در بيماري منير را ناشي از انبساط پرده بازيلار مي دانند كه بيشترين ميزان اين انبساط در منطقه اي از پرده بازيلار كه سختي كمتري دارد (يعني در بخش راس آن) ايجاد مي‌شود. بنظر مي رسد كه حداقل در مراحل اوليه بيماري آسيب دائمي به سلولهاي مويي وارد نمي‌شود. احتمالا مواج بودن شنوايي به علت تغيير درجات فشار غير متعادل در بخشهاي مايع حلزون مي باشد.

به مرور زمان كاهش شنوايي پيشرفت مي كند و به سمت فركانسهاي بالا گسترش مي يابد اما به ندرت ميزان آن بيش از 50 دسي بل می ‌شود و در اكثر موارد در حدود 50 دسي بل و كمتر باقي مي ماند. درمراحل اوليه بيماري تشخيص گفتار به ميزان ناچيزي تحت تاثير قرار مي گيرد اما در مراحل پيشرفته تر و مراحل آخر بيماري تشخيص گفتار هم درگير مي‌شود.

تشخيص بيماري منير

بيماري منير بوسيله تاريخچه بيمار و تستهاي استاندارد اُديولوژيك تشخيص داده مي‌شود. اخيرا اين فرضيه مطرح شده است كه پتانسيل تجمع حلزوني[1] در بيماران مبتلا به بيماري منير غيرطبيعي است و معمولا ثبت SP در تشخيص بيماري منير و مانيتورينگ درماني آن مورد استفاده مي باشد. SP در بيماران مبتلا به منير بالا گزارش شده است، اما ديگر گزارشات منتشر شده معني دار بودن اين يافته ها را مورد ترديد قرار داده اند و آنرا به تغييرات و تفاوتهاي زياد فردي در SP نسبت مي دهند. لذا ارزش ثبت SP بعنوان يك ابزار تشخيصي در تعيين بيماري منير مشخص شده است.

درمان بيماري منير

كاهش فشار اندولنفاتيك اولين هدف درماني است. بخش وستيبولي عصب براي فرونشاندن سرگيجه در بيمار مبتلا به منير زودتر درمان مي‌شود. در حال حاضر درمان جديد بيماري منير استفاده از تزريق آنتي بيوتيكهاي اتوتوكسيك مانند استرپتومايسين و جنتامايسين به درون فضاي گوش مياني جهت تخريب بخشهاي
اپتيليوم حسي مي باشد. اخيرا روش جديدي استفاده می شود كه در آن جنتامايسين را به درون حلزون تزريق مي كنند.

در پایان

آموزش گوش دادن یا توان‌بخشی شنوایی می‌تواند به برخی از افراد مبتلا به ناشنوایی یا کم شنوایی کمک کند تا توانایی دریافت و پردازش صدا و درک صحبت کردن را به صورت روان‌تری دریافت کنند.

دکتر سمعک با داشتن بهترین مشاورین و متخصصان گوش، حلق و بینی و شنوایی سنجی، بهترین خدمات را به تمامی عزیزانی که حس خوب شنیدن را می‌خواهند ارائه می‌دهد. اگر شما علاقه‌مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش درمانی دکترسمعک هستید؛ با ما تماس بگیرید.