كاهش شنوايي ناشي از نويز (NIHL)
كاهش شنوايي ناشي از نويز بطور طبيعي به قرارگيري در معرض اصوات در كارخانه ها مربوط مي باشد.پيش تر تصور بر اين بود كه علت كاهش شنوايي ناشي از نويز فقط آسيب به سلولهاي مويي حلزون است اما با افزايش آگاهي‌ها و اطلاعات درباره بيماري‌هاي سيستم شنوايي، ديده شده كه اثر قرارگيري در معرض نويز پيچيده تر از آن چيزي است كه تصور مي شده است. اساساً مطالعاتي كه در اين زمينه انجام شده است بر روي كاهش حساسيت شنوايي متمركز مي باشند اما قرارگيري در معرض نويز داراي اثرات فراوان ديگري بر روي سيستم شنوايي مي باشد بطور مثال ديده شده است كه قرارگيري در معرض نويز درك اصوات را تحت تاثير قرار مي‌دهد. معمولا وزوز در اكثر فرمهاي كاهش شنوايي حلزوني وجود دارد اما در كاهش شنوايي ناشي از نویز شايعتر است در واقع مي توان گفت كه بيشترين بروز وزوز در كاهش شنوايي ناشي از نويز است.
قرارگيري در معرض يك نويز تقريبا با شدت متوسط مي‌تواند كاهش شنوايي ايجاد كند كه پس از پايان يافتن نويز بطور تدريجي ميزان آن كمتر شود. كاهش شنوايي ناشي از نويز مي‌تواند پس از گذشت چند دقيقه، چند ساعت يا چند روز به ميزان طبيعي خود بازگردد اما اين حالت به شدت نويز ، مدت زمان قرارگيري در معرض آن و به حساسيت شخصي فرد به صدا و نويز بستگي دارد. قرارگيري در معرض نويزي كه شدت و مدت زمان آن بيش از حد تعيين شده باشد، كاهش شنوايي ايجاد مي‌كند كه پس از رهايي از نويز بطور كامل به سطح قبلي خود باز نمي‌گردد. به اين كاهش شنوايي باقي مانده اصطلاحا تغيير آستانه دائم (PTS) [1] گفته مي‌شود و در مقابل به كاهش شنوايي كه پس از رهايي از نويز به سطح اوليه خود بازمي‌گردد اصطلاحا تغيير آستانه موقتي (TTS) [2] مي گويند. در كاهش شنوايي كه به علت قرارگيري در معرض نويز بوجود آمده است فركانسهاي بالا بيشتر از فركانسهاي پايين تحت تاثير قرار مي گيرند. هنگامي كه كاهش شنوايي به عنوان يك عملكرد فركانسي افزايش مي يابد از بالاي يك فركانس معين آغاز مي‌شود كه معمولا داراي يك فرورفتگي در فركانس 4 كيلوهرتز [3] و يا نزديك به آن مي باشد و آستانه شنوايي در فركانس 8 كيلوهرتز از آن بهتر است و لااقل اين وضعيت در درجات متوسط كاهش شنوايي هاي ناشي از نويز ديده مي‌شود . اين فاكتور جهت تشخيص كاهش شنوايي ناشي از نويز از كاهش شنوايي ناشي از پيرگوشي استفاده مي‌شود زيرا در پيرگوشي افزايش آستانه فركانسها از بالاي يك فركانس معين شروع مي‌شود.
كم و بيش در كتب بطور رسمي اشاره مي‌شود كه فرورفتگي فركانس 4 كيلوهرتز در كاهش شنوايي ناشي از نويز وجود دارد و به ميزان قرارگيري در معرض نويز وابسته است. البته در اشخاصي كه در معرض نويزهاي مداوم و غير پالسي[4] مانند نويز با طيف وسيع[5] قرار مي گيرند اين مسئله قطعيت بيشتري پيدا مي‌كند. در افرادي كه در معرض تون خالص با اصوات با طيف باريك[6] قرار مي گيرند بيشترين افت شنوايي در نیم اكتاو بالاتر از فركانسي كه بيشترين انرژي صوت را دارا مي باشد ديده مي‌شود.
ميزان كاهش شنوايي ايجاد شده بوسيله نويز نه تنها به شدت نويز و مدت زمان قرار گيري در معرض آن بستگي دارد بلكه به مشخصه هاي ديگر نويز از قبيل طيف فركانسي و الگوي زماني آن نيز وابسته مي باشد. كاهش شنوايي ناشي از نويز بطور مجزا با مشخصه هاي فيزيكي نويزي كه فرد در معرض آن قرار داشته نيز مرتبط مي‌باشد اما متغيرها و تفاوتهاي فردي زيادي نيز در بين افراد مختلف وجود دارد.
از تركيب و ادغام سطح نويز و مدت زمان قرارگيري در معرض آن اصطلاح «سطح مداخله» ارائه شده است كه جهت اندازه گيري تاثير نويز در ايجاد كاهش شنوايي (PTS) مورد استفاده قرار مي‌گيرد، اگر چه در كاهش شنوايي دائم ناشي از قرارگيري در معرض نويز با سطح مداخله يكسان تفاوتهاي فردي خود را بيشتر نشان مي‌دهد.
فاكتورهاي موثر بر كاهش شنوايي ناشي از نويز
تغييرات و تفاوتهاي فردي در استعداد و حساسيت كم شنوايي ناشي از نويز داراي منشاءهاي زيادي مي باشد. تفاوتهاي ژنتيكي يكي از آنهاست اما وضعيت سني و بهداشتي هم فاكتورهاي مهمي هستند كه آسيب سلولهاي مويي ناشي از قرارگيري در معرض نويز را تحت تاثير قرار مي‌دهند. به احتمال زياد انواع مختلف داروها نيز آمادگي و استعداد فرد را نسبت به ابتلاء به كم شنوايي ناشي از نويز افزايش مي‌دهند. مطالعات حيواني نشان داده است كه ابتلا به فشار خون بالا خطر ابتلا به NIHL را افزايش مي‌دهد. نوع انتقالي كاهش شنوايي نيز خطر ابتلا به NIHL را تحت تاثير قرار مي‌دهد. اختلال يا عدم وجود رفلكس اكوستيكي گوش مياني نيز منجر به افزايش كاهش شنوايي ناشي از قرارگيري در معرض نويز مي‌شود. در مطالعه اي كه بر روي خرگوشها انجام شد، اثر و خاصيت تدافعي انقباض عضله ركابي بسيار قابل توجه بود. مصرف الكل و داروهايي كه عملكرد رفلكس اكوستيك گوش مياني را مختل مي كنند نيز حساسيت و استعداد ابتلا به كم شنوايي ناشي از نويز را تحت تاثير قرار مي‌دهند.
كاهش شنوايي انتقالي درهر فردي كه در معرض نويز قرار دارد همانند يك محافظ شنوايي عمل نموده و بطور واقعي ابتلا به كاهش شنوايي نويز را در فرد كاهش مي‌دهند و شنوايي در گوش مبتلا به كاهش شنوايي انتقالي نسبت به گوشي كه فاقد كاهش شنوايي انتقالي است به صورت قابل توجهي بهتر مي باشد.كاهش شنوايي انتقالي، شنوايي در فركانسهاي بالا را به مقدار زياد تحت تاثير قرار نمي‌دهد اما اثر حفاظتي ناشي از آن در فركانسهاي پايين بر كاهش شنوايي ناشي از نويز بسيار مهم و قابل توجه است. در بسياري از افراد كاهش شنوايي هاي انتقالي خفيفي وجود دارد كه ناشناخته و شناسايي نشده باقي مي مانند اما بر استعداد فرد به ابتلا به كم شنوايي ناشي از نويز بطور قابل توجهي تاثير مي گذارند و لذا جزء تفاوتهاي فردي در ابتلا به كم شنوايي ناشي از نويز قرار مي گيرند.
در پایان
آموزش گوش دادن یا توان‌بخشی شنوایی می‌تواند به برخی از افراد مبتلا به ناشنوایی یا کم شنوایی کمک کند تا توانایی دریافت و پردازش صدا و درک صحبت کردن را به صورت روان‌تری دریافت کنند.
دکتر سمعک با داشتن بهترین مشاورین و متخصصان گوش، حلق و بینی و شنوایی سنجی، بهترین خدمات را به تمامی عزیزانی که حس خوب شنیدن را می‌خواهند ارائه می‌دهد. اگر شما علاقه‌مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد روش درمانی دکترسمعک هستید؛ با ما تماس بگیرید.
شما برای ارسال نظر باید اول وارد سایت شوید
ورود به سایت